Voetbal en Teeven.

Gisteren in het mooie plaatsje Windesheim geweest onder de rook van Zwolle. VSW, kleine vereniging, 4^e klasse C in district Oost, sportparkje met 2 velden, waarop een mooie nieuwe, kleine accommodatie is neergezet. Naast het dorpshuis, met in het dorpshuis ook nog een aantal kleedkamers én de kantine. Vriendelijke en behulpzame mensen. Heerlijke bak koffie. Bij mij kwam gelijk het gelukzalige zaterdagmiddag gevoel naar boven zoals dit in mij gloeit als ik het echt naar mijn zin heb langs de lijn. Een verademing dit bezoek. Dit doet mij bijvoorbeeld ook denken aan een club als SC Overwetering uit Olst. Ook zo’n fijne ‘kleine’ club. Met een fluitende zoon kom je nog eens ergens. En overal neem je een herinnering mee. Vaak hele mooie. Het is mooi dat hij nu mag snuffelen aan de senioren. Daar mag hij het volgend seizoen gaan laten zien. Mooi dat de beoordelaar vandaag tevreden was. Paar kleine dingetjes, maar eigenlijk gaat het nu al alleen nog om details. Beslist niet onbelangrijk die details, maar dan ben je goed bezig. Het betekent dat de basis goed is en dat je vandaar uit jezelf weer verder kunt gaan ontwikkelen. Mooi dat er mensen zijn die talentvolle scheidsrechters willen begeleiden en helpen in hun ontwikkeling. Zo belangrijk goede feedback. Zeker als je daar mee het vertrouwen en plezier vergroot van die jonge gasten. ‘Aan niets was af te zien dat dit je eerste wedstrijd op senioren niveau was dit seizoen. Met veel lef en zelfvertrouwen gefloten.’ Mooier compliment kun je niet krijgen. De spelers van beide teams spraken ook hun complimenten uit. Jorns reactie op Twitter sprak boekdelen, ‘…dit smaakt naar meer!’ Hij is er inderdaad klaar voor. Soeverein als scheidsrechter de beide teams hun spel laten spelen. Alle partijen genoten zichtbaar. Een veilig sport klimaat creëren doe je samen. Jorn pakt zijn rol daarin telkens weer prima op. Natuurtalent denk ik. Dit pak, deze taak, zit hem als gegoten.

Ik raak altijd wel aan de praat met mensen langs de lijn. Ook nu weer. Een oudere man, supporter van tegenstander Avereest uit Balkbrug. Ik vroeg hem op een gegeven moment hoe het bij hen in het dorp op dit moment gaat. Welke impact de voorgenomen sluiting van de TBS kliniek op hun gemeenschap en de mensen had. ‘Dat zijn hele grote zorgen meneer’ vertelde hij. ‘Ons dorp draait om deze kliniek. Als dit door gaat, gaat ons dorp kapot. Het zijn niet alleen die honderden werknemers die dit overkomt, maar ook hun gezinnen, de scholen, de middenstanders. De videotheek meneer, is er echt groot mee geworden bijvoorbeeld.’ ‘Ja,’ zei ik, ‘dat zal wel, elke weekend een doos Dvd’s er naar toe.’ ‘Een doos?’ zei de man, ‘een busje vol! En dat elk weekend. Nee meneer, dit raakt ons verschrikkelijk. Ook onze club.’ Je zag aan de man dat hij elk woord voelde. Triest voor zo’n dorp. Toevallig had ik een paar weken voor de grote beslissing van Teeven nog op een avond een KNVB cursus voor Technisch Jeugd Coördinator over VSK ondersteund bij SC Balkbrug. De zondagvereniging van het dorp. In de groep Honours studenten van HS Windesheim uit Zwolle, die momenteel voor het RTIC van de Landelijke Eenheid in Driebergen een opdracht uitvoeren, zit een jonge vrouw die in een Justitiële jeugdinstelling, Avenier in Zutphen, werkt. Ook die wacht ontslag. Wat voor grote impact heeft dit wel niet op al die gezinnen achter al die werknemers?! Moet je dan maar gaan verhuizen voor een andere baan? Als die er al überhaupt is? Raak je huis maar eens kwijt, kinderen en echtgenoten die uit hun sociale omgeving en werkomgeving zouden moeten vertrekken. Voor jou. De harde werkelijkheid in een gemeenschap achter een bezoekende club. Dat plaatst voetbal deze zaterdagmiddag even in een ander perspectief. Sport kan verbinden, je laten genieten en je helpen even alle dag te vergeten. Maar buiten een sportpark, bijvoorbeeld in Balkbrug, spelen dus hele andere zaken. Zulke verhalen raken mij. Ook omdat het door één van onze studentes persoonlijk is geworden.