vrijdag 13 september 2013

Aan zet!

Het balletje rolt weer, de eerste oefenpotjes en bekerwedstrijden zijn al weer gespeeld en als dit stukje proza in de nieuwsbrief van de Nunspeetse jeugd verschijnt is de competitie ook al onderweg.

Het zal anders zijn als vorig seizoen en wennen. De KNVB, onder auspiciën van het NOC*NSF en in samenwerking met de andere nationale sportbonden, pakt uit met ondersteuning van clubs op het gebied van Sportiviteit & Respect. Verenigingen gaan zelf aan de slag bij hun club, samen met de leden, kaderleden, supporters, ouders en noem al die mensen maar op die om een of andere reden bij de clubs op of langs het veld actief zijn. Aan de slag om met elkaar een Veilig(er) Sport Klimaat te creëren, zowel uit al thuis. Samen, met elkaar binnen de eigen club en samen met de andere clubs waar we mee samenspelen in de verschillende competities. Want om er wat van te maken moeten we het zelf en met elkaar doen. En de KNVB ondersteund daarbij, om de clubs op weg te helpen het uiteindelijk helemaal zelf te gaan doen.

Daar zal nog wel wat tijd overheen gaan dus. Nieuwe dingen. Nieuwe (spel)regels. Anders. Onomkeerbaar?! Hopelijk wel. Dat gescheld en gelazer op en langs het veld moet maar eens afgelopen zijn. De oude garde roept dat voetbal emotie is. Het hele leven is emotie, beste oude garde! Maar dan scheldt je thuis je vrouw of man, op het werk je collega of je baas, of in de kroeg of op school je vrienden toch ook niet verrot? Want dat is toch niet normaal. Zeggen we, vinden we en doen we als het goed is ook. Maar op zaterdag, op het veld of langs de lijn mag het dan wel? NOT! Ik vind het schandalig en schaam me soms kapot om wat ik hoor en zie. En dat gebeurt ook bij Nunspeet! Nog steeds.

Bij het eerste langs de lijn, naar spelers en begeleiders van de tegenstander, naar de scheidsrechter en de vlaggers. Maar ook bij andere teams en in de jeugd. Als je dat bij mij thuis zou doen zou ik je buiten zetten. Ik neem aan dat iedereen er zo over denkt, op een enkele minder sociaal gevormd  iemand na dan. En toch misdragen we ons op zaterdag. Ik zie kinderen bang zijn voor hun eigen ouders omdat die wel heel erg nadrukkelijk en bijzonder onsportief langs de kant staan. Voetbal, sport, is bedoeld om van te genieten, om te ontspannen door inspanning, om je batterij weer op te laden voor een nieuwe week.

Dus de club is aan zet. Jij in het veld of langs de lijn bent aan zet! De club moet laten zien via hun media wat ze er aan doen. Wie ze aanspreken en waarom. Wie er straf krijgt en waarom. Maar ook wie er een schouderklopje hebben gekregen in het weekend of de voorgaande week en waarom dat die mensen die pluim hebben verdiend. Want je kunt wel gedragsregels opstellen, maar daar heb je pas wat aan als je die regels handhaaft waar dat nodig is en de mensen complimenteert die er iets mee doen. Want anders is het een wassen neus, ‘windowdressing’. Maar jij langs de lijn of in het veld, jij bent ook aan zet. Spreek die halsstarrigen naast je aan, en als ze niet willen meldt het bij de club. Liever met een groep die wil en er lol aan heeft, dan met een deel dat het plezier van anderen blijft vergallen. Die kun je missen als kiespijn. Niet meer toelaten. Ongeacht of ze iets betekenen of betekend hebben voor de club.

Er is maar één remedie die dit alles kan ombuigen. POSITIEF COACHEN! Naar spelers, naar begeleiders, naar scheidsrechters en naar vlaggers. Laat ieder in hun waarde, geef complimenten waar het goed gaat en gebruik de ‘good stories’ voor de volgende wedstrijd om op verder te borduren. Samen kunnen we het mooier maken, veiliger en zorgen we voor echt plezier bij het mooiste spelletje ter wereld.

Jullie zijn aan zet!

Rien van Eck

Trajectbegeleider VSK

2 opmerkingen:

  1. Trouwens, waar Nunspeet staat kun je in mijn beleving nagenoeg elke naam van elke voetbalclub in vullen. Ik kom op heel veel velden en weet dus waar over ik het heb.

    BeantwoordenVerwijderen